Opdracht 2
Na drie minuten wordt Sandrine wakker in de armen van Nicolas. Het is stil en Sandrine voelt zich ongemakkelijk. Ze weet niet wat ze tegen Nicolas moet zeggen, wat hij heeft gedaan is meer dan een bedankje waard. Uiteindelijk besluit Sandrine recht op te gaan zitten, dan pas ziet ze dat Nicolas gewond is. Snel vraagt ze aan Nicolas of alles goed gaat met hem en wat er is gebeurd? Nicolas antwoord met een bedroeft gezicht " ja, gaat goed, met jou? Ook goed antwoord Sandrine. Na die drie minuten op de grond zitten besluiten ze beiden om op te staan en het stof van de vloer van zich af te kloppen. Al snel merkt Sandrine op dat Nicolas zijn vader er niet meer was. Ze wilde graag weten waar hij was, maar besloot het niet te vragen want ze zag het bedroefde gezicht van Nicolas. Na een tijdje in de stilte begon Sandrine het een beetje gĂȘnant te vinden en besloot terug naar huis te gaan. Ze wist niet wat ze moest zeggen en besloot een snel dankjewel te zeggen en rende vervolgens terug naar haar huis.
De hele avond dacht ze aan Nicolas en zijn vader en of Nicolas zijn vader thuis was gekomen. Ze had niks tegen haar vader gezegd want ze wist niet of haar vader misschien iets ergs zou doen met Nicolas en zijn vader. Wel wilde ze iets terug doen voor Nicolas.
De volgende dag ging Sandrine naar het huis van Nicolas, ze had een mooi brood gemaakt met een bedankje en had het in een mandje gedaan met heel veel eten er om heen. Al snel kwam ze bij het huis aan. Ook al was het goed bedoeld, Sandrine bleef nerveus. Toen ze bij de deur kwam dacht ze nog even na of het slim was, maar besloot toch op deur te kloppen. Al snel deed de vader van Nicolas de deur open en keek Sandrine vol verbazing aan. Hij had niet verwacht dat Sandrine nog terug zou komen na wat er was gebeurd. Hij zag het mandje met eten en bleef kalm. Hij liet haar binnen en deed de deur achter haar dicht. Hij vroeg waar voor Sandrine kwam en Sandrine vertelde hem over hoe zij Nicolas wilde bedanken. Het leek totaal niet dat Nicolas en zijn vader ruzie hadden want het huis was super stil en rustig. Na een tijdje in de stilte vroeg Sandrine of Nicolas er was. Nicolas zijn vader antwoordde met een nee en zei dat Nicolas zo thuis zou komen. Sandrine besloot te wachten maar na een lange tijd was hij er nog steeds niet. Sandrine werd ongeduldig en besloot te vragen waneer hij zou komen. Toen zei Nicolas zijn vader "wil je echt weten waar hij is?" "ja" antwoordde Sandrine. Samen liepen ze naar de kelder van de kleine boerderij. Ze liepen naar een kleine kamer. Toen de vader van Nicolas de deur open deed zag het er uit als een klein wit vredig kamertje, maar Sandrine zag Nicolas niet. Tot dat haar ogen in een klein hoekje in de kamer focuste, daar in die hoek lag het levenloze lichaam van Nicolas. Sandrine schreeuwde; " wat heb je gedaan" waarbij de vader antwoordde; " het zelfde als wat er met jou gaat gebeuren." " Nicolas koos jouw partij en ik heb hem daar zwaar voor gestraft. Nu ben jij aan de beurt." Hij sloeg Sandrine keihard en ze viel levenloos op de vloer.
Niemand heeft de lijken ooit gevonden.

